درد دل

حرف هایت را باکسی بزن که  

باجغرافیای کلمات آشناست 

کسی که... 

می تواند وقت هایی که شبیه یک کوه یخی میشوی 

آفتابی شود و آبت کند.. 

آرام.. آرام.. 

بعد چکه چکه هایت را که لیز می خورند و می آیند پایین  

با انگشت بسراند لای موهایت.. 

کسی که می داند 

وقت هایی که سکوت می کنی 

یعنی حرف هایت جایی گیر کرده اند.. 

و می تواند دست دراز کند 

و آن همه کلمه ی بازیگوش را بگذارد توی دهانت! 

کسی که ناگفته تو را بفهمد 

چه شیرین است بودن این بعضی ها..